Nasze poligony paintballowe:
Poligony paintballowe w Arenie Mocy
Stopień trudności pola paintballowego
czyli średnia wypadkowa kilku czynników.
Wielkość pola do gry
Czym większy obszar poligonu tym łatwiej drużynie rozwinąć atak, wybiec z bazy na strategiczne pozycje bojowe, znaleźć sposób, aby przebiec na tyły przeciwnika, zorganizować zasadzkę, przegrupować drużynę po eliminacji kilku zawodników, prowadzić działania na kilku frontach , szukać słabej lini obrony przeciwnika. Wniosek – czym większy obszar do gry, tym więcej czasu na podjęcie decyzji w trakcie meczu, i zrealizowanie wyżej wymienionych działań.
Analogicznie na małym poligonie ,brak miejsca powoduje, że praktycznie po zrobieniu kilku kroków od bazy, następuje zwarcie obu drużyn biorących udział w grze, a nie rozproszeni gracze stanowią łatwy cel dla każdego uczestnika. Brak czasu na rozwinięcie ataku, podjęcia decyzji taktycznych. Powstały chaos komunikacyjny nie pozwala na reorganizację drużyny, i reakcję na ruchy przeciwnika.
Rodzaj przeszkód na polu gry
Grając w paintball w lesie, naturalnymi przeszkodami są drzewa, krzaki, wysoka trawa, naturalne zagłębienia terenu. Gęsta roślinność utrudnia cele oddanie strzału, ponieważ, iż widzimy sylwetkę przeciwnika stojącego za krzakiem, oznaczenie go kulką , jest bardzo trudne , ponieważ, kulka pęka na pierwszej napotkanej gałązce, nie docierając do celu, a nie jednokrotnie ledwo oprószy farbą zawodnika do którego celujemy. Z tego tytułu dochodzi do częstych nieporozumień i przerw w meczu, aby zweryfikować przez sędziego, celne trafienie. Aby uniknąć takich sytuacji, jesteśmy zmuszeni, pomimo znanej lokalizacji zawodnika, przebiec na jego oczach do miejsca, skąd będziemy mogli oddać czysty strzał. Wiąże się to z ryzykiem otrzymania postrzału od lepiej chronionego przeciwnika. Drzewa z powodu małej średnicy pnia też nie zawsze skutecznie ukryją nasza sylwetkę.
Gra na naturalnym polu umożliwia wykazanie się umiejętnościami maskowania, bezszelestnego przemieszczania, ale w momencie gdy zlokalizujemy przeciwnika, często dochodzi do bliskich zwarć i trudno go skutecznie oznaczyć.
Speed-ball – Gra na polu z przeszkodami pompowanymi, popularnie nazywanymi balonami, jest grą bardzo dynamiczną. Taki rodzaj przeszkód daje możliwość skutecznej, pełnej osłony zawodnika. Każdemu z grających łatwiej jest dostrzec przeciwnika zmieniającego lokalizację, czy wypatrującego możliwości oddania strzału. Przeszkody są zwarte jako pełna bryła, przestrzeń miedzy nimi jest czysta i umożliwia prowadzenie skuteczniejszego ognia. Wymaga od grających szybkiego biegania i podejmowania błyskawicznych reakcji na ruchy przeciwnika. Podstawą takiej gry jest szybkość, refleks, głośna komunikacja, zgranie drużyny.
Gra na poligonie paintbalowym – tu znajdziemy dużą różnorodność przeszkód. Tak jak na poligonie wojskowym, od betonowych budynków, drewnianych szałasów, zespołu beczek, ścian z opon, do labiryntu okopów, różnych pojazdów militarnych, na lekkiej zabudowie drewnianej, imitującej różne pomieszczenia, kończąc. Dobra przejrzystość pola, w związku z zwartymi przeszkodami, jak i masa niespodzianek wynikających z budowy różnych ukrytych przejść. Ten rodzaj przeszkód daje możliwość, przeprowadzenia różnych gier scenariuszowych, symulacji bojowych, Praktycznie jedynym kryterium przy organizacji rozgrywek jest wyobraźnia grających.
Gęstości zabudowy pola gry
Czym gęściejsza zabudowa pola, tym łatwiej przemieszczać się od przeszkody, do przeszkody, nie zauważonym. Trudniej zorientować się w topografii poligonu, znaleźć pozycje wroga. Jednak kiedy spostrzeżemy przeciwnika przemykającego chyłkiem obok nas, trudniej jest go wyeliminować z gry. Stojące blisko siebie kolejne przeszkody dają skuteczną osłonę, do obrony. W gęstej zabudowie łatwo jest wpaść na siebie i stanąć twarzą w twarz.
Wymusza walkę na bliską odległość, i rodzi spory kto pierwszy pociągnął za spust. W obawie przed zdradą swojej pozycji, komunikacja drużyny spada do zera. Z każdym krokiem rośnie napięcie , że zostaniemy wyeliminowani za pierwszym narożnikiem.
W sytuacji gdy przeszkody są rozstawione rzadziej, możemy omieść wzrokiem większy obszar pola, przewidzieć ewentualne ścieżki komunikacyjne, i łatwiej zauważyć biegnącego przeciwnika. Mamy czas zareagować, i poprowadzić skuteczniejszy ogień na większą odległość. Jednak sami przy zmianie przeszkody musimy wybrać odpowiedni moment i obliczyć potrzebny czas na przebiegnięcie większego dystansu, aby nie narazić się na eliminację.
Wielkości przeszkód na polu paintballowym
Przyjmijmy trzy kategorie wielkości przeszkód, wykluczając budynki:
Przeszkoda mała, która wymusza pozycje leżącą. Daje małą osłonę, zazwyczaj trzeba się do niej podczołgać , zlokalizowani, mamy małe szansę, na wycofanie się do kolejnej przeszkody, jak i zerwanie się na równe nogi z pozycji leżącej, zabiera sporo czasu, pod czas którego jesteśmy narażeni na eliminację. Plusem jest fakt, że jeśli uda nam się skutecznie zamaskować, przebiegający przeciwnik może zignorować zagrożenie wynikające z minięcia takiej przeszkody, i wbiegnie nam prosto pod lufę markera.
Przeszkoda średnia, pozycja klęcząca. Bieg do takiej przeszkody zazwyczaj kończy się ślizgiem na kolanach, lub z impetem wpadamy na przeszkodę, aby wyhamować rozpęd, i jak najszybciej pochylić głowę. Jeżeli zawodnik naprzeciwko stoi za przeszkodą wysoką , może nas skutecznie przygwoździć ogniem na dłuższy czas. Bez pomocy towarzyszy może być ciężko nam się wycofać na inna pozycję.
Przeszkoda duża, pozycja stojąca. Zdecydowanie najwygodniejsza, w pełni mobilna. W każdej chwili jesteśmy gotowi do zmiany osłony, biegu, wzrokiem ogarniamy większy obszar poligonu. Uniesiony marker gotowy do strzału, gwarantuje nam większą skuteczność ogniową.
Niskie przeszkody na polu gry, to większa przejrzystość pola i łatwiejsza kontrola rozgrywki, słaba osłona , mniejsza mobilność.
Wysokie przeszkody, to wygodna pozycja, większa mobilność, stała gotowość do zmiany pozycji, mniejsza przejrzystość pola, krótszy zasięg skutecznego strzału.
